หนังเรื่องแฟนเดย์ พระเอกนางเอกติดพายุหิมะที่สถานีรถไฟ Ranshima ส่วนเราติดพายุหิมะอยู่ที่สถานี Yakumo ค่ะ สถานการณ์คล้ายๆ กันเลย (มั๊ง) แต่ความโรแมนติคต่างกันราวฟ้ากับดิน
จุดหมายของเขา... ไปดูสโนว์เฟสติวัลวันสุดท้าย ส่วนของเรา ไปดูงานแสดงแสง สี วันคริสต์มาส(25 ธ.ค.)วันสุดท้าย ...เขาหลบหนาวรอรถไฟในมินิมาร์ทที่มีของกินมากมาย ได้สารภาพรัก(โรแมนติค?) ... ส่วนเราหลบหนาวอยู่แต่ในรถ และภายในสถานีรถไฟ ก็ไม่มีมินิมาร์ท มีแต่ร้านเล็กๆ ก็ไม่เหลืออะไรให้ซื้อกินแล้ว ... สุดท้ายรถไฟของเขาวิ่งต่อไปได้ ส่วนเราต้องนั่งรถบัสไปต่อ ...
เราเคยได้ยินแต่คนอื่นพูดว่า "ติดพายุหิมะ ออกไปเที่ยวไหนไม่ได้เลย อยู่แต่ในโรงแรม" "ติดพายุที่สนามบิน กลับยังไม่ได้" ฯลฯ (ปลายเดือนธันวาคมปีก่อนๆ) ...เราก็ภาวนาว่า ขออย่าให้ไปเจอพายุหิมะเหมือนเขาเลย ไม่เช่นนั้นจะเที่ยวไม่ครบตามแผน ...แต่! อะไรก็ช่วยไม่ได้ เราติดพายุหิมะด้วยค่ะ !!! (ไม่ได้อยากติดเลยสักนิดเดียว) ... เก็บมาเล่าถึงความทุลักทุเลตลอด 14 ชั่วโมงที่ติดพายุหิมะอยู่ที่เมืองยาคุโมะ (Yakumo : เมืองนี้น่าสนใจมากเลยค่ะ ตอนท้ายเรื่องเล่ามีข้อมูลสั้นๆ)
เช้านี้(25 ธ.ค. 2560) เราออกเดินทางจากฮาโกดาเตะ เพื่อไปซัปโปโร ตั้งใจว่าจะไปฉลองวันคริสต์มาส ดูงานแสดง แสง สี ที่สวนโอโดริ (เขาจัดเป็นวันสุดท้ายด้วยสิ) ...ตามมาเลยค่ะ
10.05 น. รถไฟ Express Sapporo ออกจากฮาโกดาเตะ (ตรงเวลา) วิ่งมาได้ประมาณ 1 ชั่วโมงเห็นจะได้ ก็หยุดอยู่ที่ สถานี Yakumo ...จอดอยู่อย่างนั้น...
เวลาก็ผ่านไปจนกระทั่ง 12.00 น. (โดยประมาณ) ท้องเริ่มหิว(ร้องหาอาหาร) ... มีอะไรในกระเป๋าเอาออกมา (เจอข้าวปั้นที่ซื้อจากเซเว่นตรงข้ามโรงแรม) ...พนักงาน(รถไฟ)เข็นรถขายของผ่านมาพอดี แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรเหลือให้เลือกแล้วค่ะ (ขายดี) ... ซื้อกาแฟแล้วกัน ...ส่วนอันนี้อะไรนะ ? น่าลอง..."แซลมอน"(อบแห้งมั๊ง) รสชาติไม่ถูกปากเอาซะเลย ...ฝืดๆ กินไป ดีกว่าไม่มีให้กิน !
13.00 น. รถก็ยังจอดอยู่อย่างนั้น หิมะเพิ่มปริมาณ(ตก)มากขึ้น จากฟุตบาทที่เห็นเป็นสีดำ(เมื่อเริ่มจอด) กลายเป็นสีขาวขึ้นเรื่อยๆ ... หลายคน(คนท้องถิ่น) ไม่รอ ลุกออกไปหาต่อรถกันเอง คนแล้ว คนเล่า (ที่นั่งเริ่มว่าง)
เราเริ่มเห็นเจ้าหน้าที่แบกกล่องน้ำ กล่องขนม เดินมา และขึ้นมาแจกทุกคนในรถไฟ ...เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นนะ ?
จากการสอบถามเจ้าหน้าที่บนรถไฟ ทราบว่า ...หิมะตกหนัก ทำให้รถไฟไม่สามารถวิ่งต่อไปได้ ต้องรอดูสถานการณ์ ความคืบหน้าอย่างไรจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง ... รอกันต่อไปค่ะ (จะทำอย่างไรได้)
เจ้าหน้าที่แจกน้ำดื่มคนละขวด ขนม(ยังชีพ)คนละ 1 กล่อง ให้กินประทัง(ชีวิต)ความหิวไปก่อน ...กล่องขนมเล็กกระทัดรัดดีนะ ส่วนขนมข้างในคล้ายคุ๊กกี้(ธัญพืช)ช็อกโกแเลต รสชาติแปลกดี ไม่หวานไม่เค็ม แต่ก็โอเคค่ะ (อร่อยนิดนึง)
หลายคนทยอยลงไปเดินเล่น สูบบุหรี่ ข้ามสะพานลอยไปในสถานียาคุโมะ ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง(หาซื้อของกิน) ส่วนพวกเราสนุกกับหิมะที่ขาวโพน ข้างๆ รถไฟนั่นแหละค่ะ ถ่ายรูป สัมผัสหิมะที่โปรยปรายลงมา ...
เริ่มหนาวกันแล้วนะ กลับขึ้นไปนั่งบนรถไฟดีกว่า ... แต่เวลาก็ยังเดินต่อไป ความหิวก็มากลับเยือนอีกครั้ง
16.00 น. ไปหาซื้ออะไรมากินลองท้องกันก่อนไหม ? ... แต่ ! อาหารและขนม หรือของกินเล่นอื่นๆ ภายในสถานีรถไฟยาคุโมะ ที่หลายคนลงไปหาซื้อขึ้นมากินกัน (คนแล้ว คนเล่า) ...หมดแล้วค่ะ จะทำอย่างไรกันดีละเนี่ย ? ไม่มีวี่แววว่ารถจะวิ่งต่อไปได้เลย แต่ทุกคนก็รอความหวังว่ารถไฟจะวิ่งต่อไปได้ หรือจะรอรถบัสมารับ(เจ้าหน้าแจ้งไว้อีกหนึ่งทางเลือกว่า JR จะจัดรถบัสมารับช่วงเวลาประมาณ 17.00 น.)
สถานการณ์ยังไม่คลี่คลาย ภายในสถานีรถไฟก็ไม่มีอาหารให้ซื้อแล้ว คงต้องออกไปเดินหาซื้อนอกสถานีกันแล้วละมัง ...ผู้ชายไปเดินหาซื้อมาเลย พวกเราผู้หญิง ก็รออยู่ในรถไฟนี่แหละ ...รอแล้ว รอเล่า ทำไมนานจัง ...ฟังเล่าแล้วขำไม่ออกค่ะ
มาฟังกันค่ะ ... "ออกจากสถานีเราก็เดินไปทางซ้ายเห็นร้านค้าเปิดไฟสว่างอยู่ไม่ไกลมาก...หิมะยังตกหนา แต่ด้วยความหิวไม่ได้ดูว่าเป็นร้านขายอะไร นึกว่าขายของกิน เลยเดินเข้าไปในร้าน พนักงานโค้งแล้วกล่าวคำต้อนรับ เราเดินจนทั่วร้านแต่ไม่เจออาหารสักอย่าง เจอแต่อุปกรณ์ประดับยนต์ อ้อ ร้านขายเครื่องประดับยนต์นี่เอง...อายพนักงานนิดหน่อย เลยรีบเดินออกมา ตัดสินใจเปิดกูเกิลแมพหา 7-11 ปรากฎว่ามีนะ แต่ต้องเดินย้อนกลับไปอีกทาง"
กว่าจะได้ข้าวกล่องจากเซเว่นมากินรองท้อง เพื่อรอรถบัสมารับ เล่นเอาเหนื่อยกันเลยทีเดียว ...ขอกินข้าวก่อนนะคะ จะได้มีแรงเดินทางต่อไป ...เตรียมาตัวลงไปรอในสถานีกันดีกว่า เพราะพวกเรากระเป๋าคนละใบ ดูเป็นภาระ เกะกะ หากรอลงพร้อมคนอื่นคงทุลักทุเล(ไม่)น่าดู ต้องยกกระเป๋าขึ้นสะพาน และลงสะพาน เข้าไปในสถานีอีก(ลิฟท์ก็ไม่มี) ... อย่ากระนั้นเลย ลงไปก่อนเถอะ
แต่ก่อนหน้านี้ ก็มีคนทยอยลงไปบ้างแล้วค่ะ (กระเป๋าเยอะเหมือนเรา มากันเป็นครอบครัว) ... ผู้โดยสารคนอื่นๆ ซึ่งเข้าใจว่าน่าจะเป็นคนพื้นที่เสียส่วนใหญ่ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่วิตกกังวลเท่าไร(มั๊ง) เพราะเขายังนั่งรออยู่บนรถไฟกันต่อไปค่ะ
17.30 น. ภายในสถานีมีผู้โดยสาร(ที่มารถไฟขบวนเดียวกับเรา) บ้างก็ยื่นรอ(ต่อคิว) บ้างก็นั่งพัก (หลายคน หลายครอบครัว) บ้างก็ยืนเล่นโทรศัพท์(มือถือ) ...เราเข้าไปต่อท้ายเขาไว้ก่อน(อิริยาบถสบายๆ) ...แต่ในระหว่างรอ เรากลัวว่าโรงแรมที่จองไว้ในซัปโปโร จะคิดว่าไม่เข้าพักในคืนแรก(เพราะเลยเวลาเช็คอินมานานแล้ว) เราจึงขอให้เจ้าหน้าที่ประจำสถานียาคุโมะ(Yakumo) ช่วยโทรไปแจ้งทางโรงแรมให้หน่อยว่าเราอาจจะถึงช้า(มากๆ)นะ ... เจ้าหน้าที่ใจดีมากเลยค่ะ ช่วยจัดการให้เรียบร้อย เรายังนึกถึงความมีน้ำใจและรู้สึกขอบคุณอยู่เสมอ...
18.00 น. ผู้โดยสารคนอื่นๆ เริ่มลงจากรถไฟเพื่อรอขึ้นรถบัสที่ทางเจอาร์จัดให้มารับ(หลายคัน)
18.15 น. รถบัสเริ่มทยอยเข้ามาจอดบริเวณหน้าสถานีรถไฟ ...เจ้าหน้าที่เรียกผู้โดยสารที่ต่อคิวก่อนหน้า ออกไปขึ้นรถ เดินตามกันไป เก็บกระเป๋าไว้ใต้ท้องรถ (เจ้าหน้าที่เก็บให้) ขึ้่นไปนั่งบนรถกันเลยค่ะ ...มุ่งหน้าสู่ซัปโปโร
23.30 น. ถึงสถานีซัปโปโร ... เราต้องต่อรถไฟใต้ดินอีก 2 สถานี
24.00 น. ถึงโรงแรมย่านซูซูกิโนะ ...เจ้าหน้าโรงแรม รอรับ จัดการเช็คอิน (อย่างรวดเร็ว) ส่งเข้าลิฟท์ อธิบายการใช้การ์ด ...อำนวยความสะดวกให้ดีเหลือเกิน คงเป็นเพราะรับแจ้งไว้แล้วว่าเราจะมาถึงช้า
จบประสบการณ์อันแสนจะยาวนานของการเดินทางวันนี้ (14 ชั่วโมง) ...ไม่มีแก่นสารเรื่องกิน เรื่องเที่ยวเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ก็ยังหวังลึกๆ ว่าจะมีประโยชน์สำหรับใครที่จะต้องเดินทางไกล โดยรถไฟช่วงฤดูหนาว ในพื้นที่ที่มีหิมะตก(พายุหิมะ)เป็นประจำทุกปี
-----------------------------------
ข้อมูลที่น่าจะเป็นประโยชน์ค่ะ
** เมืองยาคุโมะ (Yakumo) เมืองชนบทเล็กๆ ในภูมิภาคฮอกไกโดทางตอนใต้ เป็นเมืองเดียวที่ติดกับทะเลญี่ปุ่นและมหาสมุทรแปซิฟิก อาคารบ้านเรือนทันสมัย สไตล์ตะวันตก มีคนรุ่นใหม่ๆ ที่เข้าไปอยู่อาศัยและทำกิน ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม และเขียวสดชื่นในช่วงฤดูร้อน มีสวนผัก ผลไม้ที่รอการเยี่ยมชม เก็บสดๆ จากต้น (สตรอว์เบอรี่) ...สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ (ดูกูเกิลแมพอยู่ใกล้สถานีรถไฟยาคุโมะค่ะ) เช่น Yakumo Shrine , Umemura Garden , Yakumocho Carved Wooden Bears Museum ...เมืองนี้มีจุดพักรถ Oka no Eki ที่มีวิวสวยมากๆ เห็นทะเลจากมุมด้านบนและเป็นวิวพาโนรามา คนญี่ปุ่น(ทุกคน)ที่ผ่านทางสายนี้มักจะแวะที่นี่ก่อนเดินทางต่อไป (เมืองนี้อยู่ห่างจากฮาโกดาเตะประมาณ 81 กิโลเมตร และห่างจากซัปโปโร (ผ่านทางด่วน) ประมาณ 241 กิโลเมตร (แต่ใช้เวลาวิ่งน้อยกว่าทางธรรมดา ...ถ้าเช่ารถขับ)
** การเดินทางไกลโดยรถไฟ ...อาหาร ขนมปัง(ขนมแห้ง) น้ำ ติดกระเป๋าไว้บ้างก็ดีค่ะ
** กระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่กว่า 24 นิ้ว นับว่าเป็นภาระมากๆ ถ้าเลี่ยงได้ใหญ่สุดก็แค่ 24 นิ้วพอค่ะ (ไปหากระเป๋างอกที่ร้านมือสอง หรือพับกระเป๋าผ้าไปจากบ้าน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น